Yannick is een van de vrijwilligers van Bevrijdingsmuseum Maastricht. Hij is al van jongs af aan geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog en weet er ontzettend veel van. 

“In 2004 was Maastricht 60 jaar bevrijd. Ik mocht toen als 13-jarige jongen in Hoeve Lichtenberg op de Sint Pietersberg mijn verzameling laten zien aan de bezoekers. Pierre was ook daar met een aantal van zijn voertuigen uit de Tweede Wereldoorlog.”

Grote fascinatie voor de Tweede Wereldoorlog

De fascinatie voor de oorlog was er al vroeg bij Yannick. “Mijn opa en oma vertelden vroeger verhalen over de oorlog. Een paar vrienden op de basisschool deelden mijn interesse en zo groeide mijn verzameling van een paar spulletjes tot een kamer die gevuld is met allerlei bijzondere items uit de Tweede Wereldoorlog.

Yannick ging naar de middelbare school, zijn interesses veranderden, maar zijn fascinatie voor de Tweede Wereldoorlog bleef. In 2018 kwam hij opnieuw met Pierre in contact en zo werd hij een van de vrijwilligers bij de club die werkt aan het Bevrijdingsmuseum Maastricht.

Jong en oud werken samen

Voor Yannick is het echt ontspannen als hij op woensdagavond naar de loods komt. “Het is zo leuk dat hier alle leeftijden betrokken zijn. Prachtig dat de jongere generatie hier ook in wordt meegenomen.”

“De kracht van onze club vrijwilligers zit echt in hoe we allemaal in onze waarde gelaten worden. Ieder heeft zijn eigen talenten en achtergrond. We leren van elkaar, lachen met elkaar en maken samen iets moois.”

Kennis voor realistische weergave van het museum

“Ik ben totaal niet technisch, ik doe vooral wat hand- en spandiensten. Dankzij mijn grote kennis van de oorlog denk ik mee over de details en of de aankleding bijvoorbeeld ook past in het tijdsbeeld van toen. We hebben de scènes echt samen opgebouwd en bedacht. Er is zo veel te vertellen over de oorlog, ik denk dat we straks een goede rode draad laten zien. En zeker ook thema’s die nu nog actueel zijn.”

Voor Yannick heeft het museum ook een bijzondere waarde. In een van de scènes zijn straks meubels te zien die afkomstig zijn uit de boerderij van zijn grootouders. Hij heeft zelf inmiddels een mooie collectie met items uit de Tweede Wereldoorlog, waarvan er in de toekomst misschien ook enkele items te zien zijn in het museum. 

Verhalen blijven vertellen

“Wanneer het museum straks af is hoop ik echt dat de jongeren er iets aan hebben. Dat we ze iets mee kunnen geven waar ze echt iets van leren. Dat ze er thuis, op school of met elkaar ook over praten. Verhalen gaan verloren als we ze niet blijven vertellen en dat is zonde. Hopelijk leren volgende generaties van de fouten die door vorige generaties zijn gemaakt. Zodat er ooit een generatie komt die wél nadenkt.”

Help je ons mee?

Heb je net als Yannick bijzondere items uit de Tweede Wereldoorlog die je beschikbaar wilt stellen of wilt doneren? Of kun je ons helpen met materialen of een donatie in geld?

Laat het ons weten!